υπακοη ή μοναξια?

' να σου πω μια ιστορια' του Χόρχε Μπουκάι

ένα καταπληκτικό βιβλίο. Θα βάλω ένα απόσπασμα που σήμερα με έβαλε σε σκέψεις αλλα πιο το νόημα αφού καθε μερα το ξαναδιαβάζω και το ξαναδιαβάζω κάθε ιστορία και αργότερα κάθε σχόλιο του Χόρχε.. μιλάει για τα ψέματα την μιζέρια την αγάπη ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
οποιος δεν δινει ειναι ΜΙΖΕΡΟΣ οχι εγωιστης.
μικροσκοπικός,φτηνός οποιος τα θελει ΟΛΑ δικά του κερδίζει οίκτο και όχι ευτυχία.
Τον δικό μου οίκτο του διπλανού αλλά και το δικό ΤΟΥ.
κάποια στιγμη είπε πως οποιος λέει ψέματα εκεινος εχει το προβλημα και μια καλη ερωτηση.."γιατι λεμε ψεματα?" "για να αποφυγουμε μια κατασταση.."
κανείς δεν ΣΟΥ λέει ψέματα, θα λες είπε ψεματα δεν ΣΟΥ ειπε ψεματα..
χαχα γελοιο δεν ακουγεται?

μα εμενα ΜΟΥ εχουνε πει ψεματα πολλα..δεν μπορω να πω καν αυτο,θα πω οτι ΑΠΛΑ ειπε ψεματα? μα δεν ειπε σε ολους..εγω εκλαψα επειδη καποιος ειπε ψεματα εγω πληγωθηκα εγω θυμωσα εγω φωναξα..γιατι εξαιτιας ΚΑΠΟΙΟΥ που ειπε ψεματα ΣΕ ΜΕΝΑ αντεχω τη σιωπη αντεχω την μοναξια νομιζω αντεχω σχεδον τα παντα αλλα αυτο ισχιει ή απλα θελω να το πιστεψω και να δειχνω ετσι? γιατι να μην κλαιω μπροστα σε κανεναν? γιατι να μην εμπιστευομαι σχεδον κανεναν? γιατι να εκανα 2 χρονια ηλιθια χρονια να πω σε καποιον τι ειχε γινει τοτε..γιατι να περασαν μετα 3 χρονια και τοτε να μιλησα πραγματικα αλλα ακομα να μην το εχω ξεπερασει? γιατι? δεν ειπε καποιος ψεματα..ειπε ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ. τελοσπαντων το κειμενο που σημερα με ¨απασχολησε¨
ειναι το παρακατω..


"Αν όμως δεν συμβει αυτό αν έχεις την "ατυχια" να εισαι αποδεκτος και παινεμενος τοτε..αφηνεσαι έρμαιο της δικης σου συνειδησης περι ελευθεριας, καταπιεζεσαι να αποφασισεις.. υπακοη ή μοναξια? εισαι παγιδευμενος ανάμεσα σαυτο που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ και στο ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ για κανεναν. Και απο τη στιγμη αυτη..θα μπορεσεις να ΕΙΣΑΙ, όμως μονάχα μόνος, και μόνο για εσενα.."